kom maar op

Witte mist en pluimen van warmte erboven; drie spreeuwen vliegen langs en in hun vlucht klinkt een paniek om toch nog zuiderse oorden op te zoeken. Ik glimlach en zet koffie in mijn joggingbroek, nestel me op de bank en knipoog naar mijn schuimrandje; laat maar komen die dag…

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s