Ohhh het uitzicht door het raam krimpt en krijgt langzaam rimpels; de hele dag verzand in gekibbel, hysterische hyena’s die in een lachstuip door de gang hobbelen, fouten, verwarringen, blokkades, witregels en bewerkingsfouten. Ik open mijn mond en heb zin om zo hard te schreeuwen dat de wereld in een
totale consternatie van stilvallen terecht komt. Nog een uur, dan ren ik zo hard dat de wereld vanzelf stilstaat als ik opzij kijk…