Verbaasd neem ik de wendingen waar van de dag; de kou trekt op en de cocons in mijn maag vertonen barsten, collega’s blijken mensen en vanavond vertrek ik voor het eerst naar een oud thuis zonder een zwaar gevoel in mijn hart. Mijn tenen raken nog net de grond; maar binnenkort zal deze jongedame weer vliegen…en hoe.