Nee bedankt, deze keer niet en we zien er toch maar vanaf… Cult is slaapverwekkend en de zon wil wel maar draagt een sluier. Mijn hoofd zit dicht en mijn niet-rook onrust wordt soms ondraaglijk. Ik voel me wezenloos, op zoek naar een thuis. Maar het zit nog steeds enkel en alleen in woorden, muziek en de planken onder mijn voeten. Tijd, oh tijd, versnel je tikken, zodat ik lucht kan ademen.