angsthoek

De dag begroet mij in fel rood licht, de vogels doen een vliegdans en ik word wakker in een leeg bed met vreselijke herinneringen. Ik ben hier, in vol ornaat en vraag me af waarom ik nog mededogen kweek voor mensen die bang zijn om lief te hebben. Dat doe ik mijn hele leven al en misschien is het wel beter om dat aspect gewoonweg achter te laten in een vergeten hoekje van 2011…

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s