Nog even en de wereld in Nederland is schoon gehuild; de bomen gniffelen al in hun knoppen en dame wind waait liefelijk door de natte straten. Men wordt vroeger wakker en glimlachjes kunnen weer in de rij bij de kassa. Met drie dames kruip ik in bed en laat me voorlezen over Noorse meren. Het lichtknopje laat zijn kopje hangen en onzichtbaar maar echt kroel ik tegen het wonder in mijn leven.