gewoon…

Het pointillisme probeert het geluk van mijn raam te wassen terwijl de dampende kop koffie zijn tong uitsteekt. Ik doe een dansje in mijn zolderhoofd en kijk uit naar het nu. Bulgaren en boerka’s, muziekmaterialisme en nachtelijke escapades… Gewoon een doodgewone donderdagochtend met een emmer sop, een liedje en mezelf.

gewoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s