Mijn blauwe sportschoenen staan treurig in een hoek en de fles zonnebrand is erbij gaan liggen. Iedereen en alles lijkt in de war. Mijn tenen willen niet en de muggen bijten extra dorstig in het slechts kortstondig verschijnende vlees. Ik doe een zonnegroet en voel me ironisch. De koffie troost mijn lippen en verwarmt mijn koele ochtendhumeur. Druppels sterven op mijn raam. Langzaam beginnen mijn heupen te wiegen en vertellen mijn sproeten een sprookje. Ach, mevrouw zomer.