Chinese prinsjes op mijn deurmat en een Oekraïense boxer die mijn badkamerdeur inbeukt. Te veel geweld met geld om te blijven. Voorzichtig stap ik mijn kleine gymschoenen in een fluisterbare beweging over deze ellende. Ik ga op weg naar de bloemenfabriek voor poes haar buik en verbaas me over de laaghangende hoeken. Niemand is vrolijk en alleen de geluiden in mijn oor zingen van achterwaartse sterrenregens. Thuis stap ik in de tuin, sta stil ondersteboven naast de heg en hoop dat ik wat vrolijkheid kan laten bloeien.